جدایی ازجانب مرد:
طلاق از بین رفتن عقد زناشویست، گسستن عاطفه طرفین است. مخصوص عقددائم است. مطابق قانون ایران مرد هروقت اراده نماید با مراجعه به مراجع ذی صلاح همسر خویش را طلاق می دهد ودر صورت نداشتن دارایی میتواند بامراجعه به متخصصان حقوقی راه را هموارتر پیش رود به صورتی که دعوای جدایی وعسروحرج وی درمسیر رسیدگی حقوقی باشد.
دعوای حقوقی دعوایی است که مرتبط با حقوق افراد وجبران خسارت ناشی از نقض این حقوق است. که به دو دسته اموال واشخاص تقسیم می شوند. در دسته اموال موضوعاتی از قبیل مالکیت، حقوق افراد براموالشان، قرارداد خرید و فروش، رهن، اجاره، امور مربوط به ارث وصیت بحث می شود ولیکن موضوع صحبت ما خانواده می باشد و مرتبط با امور شخصی ومسائل اشخاص شمرده شده است. به موجب قانون حمایت خانواده برای رسیدگی به امور ودعواهای خانوادگی بناگذاری شده ومطابق ماده 4قانون حمایت خانواده، اموری از قبیل نامزدی، خسارت ناشی از برهم زدن عقددائم، شروط ضمن عقد نکاح، ازدواج مجدد، جهیزیه، مهریه، نفقه، تمکین، نشوز، طلاق، نشوز، طلاق، رجوع، فسخ نکاح، بذل مدت وانقضای آن، ولایت قهری، قیمومت، امور راجع به مفقودالاثر، سرپرستی کودکان بی سرپرست، اهدای جنین، تغییرجنسیت، می بایست به دلیل حفظ کیان خانواده و با رعایت صلاحیت محلی به دادگاه خانواده مراجعه نمود.
فسخ نکاح؛ یعنی از بین بردن نکاح، که به راحتی درنظرگرفته نمی شود زیرا نظام خانواده؛ پایه و اساس محکم دارد و به دلیل در نظرگرفتن مصلحت، دوام، و ثبات خانواده و عدم سستی پایه های آن، اقتضا دارد عقد نکاح قابل فسخ نباشد. در موارد محدود و منحصر که در قانون تصریح شده است و به صراحت اشاره دارد و تفاوتهای فسخ و طلاق برشمرده شده است. طلاق عمل حقوقی یکجانبه است که در غیر موارد استثنا توسط شوهر صورت می گیرد و انجام آن نیازمند تشریفات خاصی است به مانند حضور دو شاهد هنگام طلاق و این که حتما مرد باشند. مخصوص نکاح دائم است و به دو صورت اجرا می شود رجعی و بائن، در طلاق بائن برای شوهر حق رجوع نیست و در رجعی هست.
طلاق و تشریفات عدیده اجرای آن ویژه نکاح دائم است. در عقد موقت ما چنین تشریفاتی نداریم. اولین تفاوت اساسی و مهم بین طلاق و فسخ نکاح این است که امکان فسخ نکاح علاوه برنکاح دائم در نکاح موقت نیز وجود دارد. فسخ نکاح فوریت دارد و پس از این که طرف آگاه شد که طرف مقابل وی را فریب داده، فورا درخواست فسخ نکاح نماید. یا اینکه متوجه شد همسرش قبل طلاق بیماری تصریح شده در ماده 1123قانون مدنی(عیوب مختص زن وعیوب مختص مرد) را داشته و مبتلا بوده و وی را مطلع ننموده است ،که می بایست به سرعت اقدام نماید. مگر ثابت نماید از فوریت موضوع مطلع نبوده است و کار بس دشواریست. در قانون مدنی ایران تشخیص مدت استفاده از خیار فسخ نکاح به عرف منطقه بستگی دارد.
شروط ضمن عقد ازدواج : شرط های زیر از جمله شروطی هستند که در سندهای ازدواج قید نشده اند، ولی زن و شوهر می توانند آنها را در سند ازدواج بگنجانند.
اگرچه حق تحصیل از حقوق اساسی هر فرد است ، اما برای پرهیز از مشکلات احتمالی عبارت زیر برای درج در سند ازدواج پیشنهاد می شود ： زوج، زوجه را در ادامه تحصیل تا هر مرحله که زوجه لازم بداند و در هر کجا که شرایط ایجاب نماید مخیر می سازد.
نکاح منقطع (موقت ) : قانونگذار در موارد 1075 تا 1077 قانون مدنی ایران در خصوص نکاح موقت اینطور بیان می دارد، نکاح وقتی موقت است که برای آن مدت معینی واقع شده باشد.
توضیحاتی را در این بحث بیان می دارد:
الف) نکاح بر دو نوع است: 1ـ نکاح دائم 2ـ نکاح موقت (منقطع)
ارکان اصلی نکاح منقطع:
1 ـ در نکاح منقطع مدت آن باید حتماً معلوم باشد.
2 ـ مهریه مشخص و معین گردد.
تملیک سه دانگ منزل توسط زوج در آینده به عنوان مهریه
در بسیاری از ازدواج‌ها تاکید بر این است که اگر داماد در آینده خانه‌ای خرید، سه دانگ آن را به نام همسرش کند. اما باید دانست که مالی که هنوز وجود ندارد و فرض و احتمال بر این است که در زمان آینده خریداری خواهد شد، نمی‌تواند به‌عنوان مهریه در نظر گرفته شود.
برخی مواقع ممکن است خانواده عروس اصرار داشته باشند که این مساله انجام شود و آن را به صورت شرط ضمن عقد بخواهند. این در حالی است که شرط مبهم باطل است. یعنی اگر شرط شود داماد سه دانگ از آپارتمانی را که در آینده نامعلوم خواهد خرید، به نام همسرش کند، این شرط به دلیل ابهام داشتن، باطل است.
افزایش مهریه پس از وقوع عقد عنوان مهریه را ندارد و در واقع تقبل دین توسط زوج محسوب میشود. 2- دعوی ناشی از مهریه قابل طرح در دادگاه عمومی می باشد و در صورتیکه در دادگاه خانواده هم طرح شود قابل رسیدگی است.
افزایش مهریه پس از وقوع عقد عنوان مهریه را ندارد و مشمول مقررات مهریه مندرج در قانون مدنی نمیباشد و در حقیقت تقبل دین توسط زوج محسوب میگردد کاهش مهریه و یا بذل آن نیز با حضور و توافق زوجه بلا مانع میباشد.
مهریه مطلبق ماده 1082قانون مدنی مهریه مبلغی است که در سند نکاحیه مطابق شرع، قانون وعرف توسط زن تعیین وپیشنهاد می گردد و مرد پس از قبول، آن را به صورت عندالمطالبه یا عندالاستطاعه در حق زن پرداخت می نماید. مهر در واقع نوعی تعهد مالی است که پرداخت آن مطابق قانون ایران، برمرد واجب بوده وزن هر وقت از همسرش مهرش را مطالبه کند باید در حق وی پرداخت گردد. مگرعندالاستطاعه باشدکه درخواست زوجه بابت مهریه اش بایدهنگامی مطرح گردد که زوج توانایی مالی پرداخت نفقه راداشته باشد
مطالبه مهریه توسط وکیل دادگستری مهریه حق قانونی زوجه است که به صورت عندالمطالبه می تواند آن رااز همسر خود بگیرد. بر اساس قانون مرد ملزم به پرداخت مهریه همسر خویش با هر استطاعت مالی است. مهریه را می توان به عنوان یک پشتوانه اجتماعی برای زن محسوب کرد. در صورت جدایی زن و مرد، زن متحل خسارت بیشتری می شود و مرد طبق استعداد فیزیکی خوبش از توانایی بیشتری برخوردار است. و به نسبت از نظر مادی کمتر آسیب میبیند، لذا مهریه چیزی به عنوان جبران خسارت برای زن و وسیله ای برای تامین زندگی آینده اوست. در انحصار وارثت نیز پیش از هر موضوعی باید مهریه زن پرداخت شود، اما اگر مهریه زن بیش از اموال همسر متوفی باشد تمامی اموال او به عنوان مهریه به زن تعلق می یابد.
